Wszystko,wszędzie,zawsze.

PKS Przemyśl · Wysłany: 11/11/2009 21:49 Temat postu: MKS Mielec

Tu piszemy wszystko na temat MKS Mielec.

PKS Przemyśl · Wysłany: 11/11/2009 21:56 Temat postu:

Spis taboru:
Autosan A1010M.04- 2 sztuki
Autosan A8V.02.01- 1 sztuka
Autosan H6-20.03- 3 sztuki
Autosan H9-35- 15 sztuk
Jelcz 120M CNG- 5 sztuk
Jelcz M101I- 1 sztuka
Jelcz M11- 1 sztuka
Jelcz M121MB- 4 sztuki
Jelcz PR110M- 3 sztuki
Neoplan K4016td- 1 sztuka
Solaris Urbino 12- 2 sztuki
Tedom Kronos 123G- 2 sztuki

Dawidek96 · Wysłany: 17/02/2010 20:19 Temat postu:

Tradycje historyczne MKS

Zorganizowana komunikacja miejska sięga lat trzydziestych XIX wieku, kiedy to na ulicach Paryża pojawił się omnibus konny – pierwszy europejski środek zbiorowej komunikacji miejskiej.
Uruchomienie miejskiej komunikacji w Mielcu wiąże się z rozwojem produkcji w jednym z większych przedsiębiorstw państwowych w kraju i największego zakładu w polskim przemyśle lotniczym – Wytwórnią Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Mielec” (produkcja lotnicza, motoryzacyjna i specjalna). Wraz z rozwijaniem się przemysłu następował wzrost zatrudnienia i zwiększała się liczba mieszkańców Mielca. Nowe warunki społeczno-gospodarcze zmusiły ówczesne władze do zorganizowania komunikacji publicznej.

Rok 1961 – początek działalności komunikacji miejskiej w Mielcu
1 stycznia 1961 r. przy Miejskim Przedsiębiorstwie Gospodarki Komunalnej rozpoczął działalność Zakład Komunikacji Miejskiej. Mielec liczył wówczas 22 tysiące mieszkańców.
Zakład został zlokalizowany na terenie bazy Rzeszowskiego Przedsiębiorstwa Transportu Budownictwa przy ul. Żeromskiego. Na początku zakład dysponował trzema autobusami, a w drugim roku istnienia zostały przydzielone następne dwa autobusy marki „SAN”.
Pierwsze autobusy regularnej komunikacji wyjechały na ulice miasta 10 stycznia 1961r. Obsługiwały linię Rynek – Osiedle – WSK. We wrześniu uruchomiono linię podmiejską relacji Osiedle (Mielec) – Wojsław (wieś podmiejska). Zakład zatrudniał wówczas 16 pracowników, w tym dwóch umysłowych. W 1961r. przewieziono 2 mln 230 tys. pasażerów. Cena biletu jednorazowego wynosiła 1 zł.

Rok 1962
Budynki przydzielone dla MKS adaptowano do potrzeb eksploatacyjno-remontowych. Liczba autobusów wzrosła do 8. Uruchomiono nową linię podmiejską relacji Mielec – Rzędzianowice. Przewieziono – 3 mln 61 tys. pasażerów.
Wprowadzono także przewóz taxi. Jeździły trzy taksówki marki FSO Warszawa.

Lata 1963 – 1965
W 1965r. po raz ostatni wynik działalności bez dotacji zamknął się zyskiem. Wyniósł on 158.300 zł na ogólną sprzedaż 4 mln 308 tys. zł. Było to możliwe przy utrzymywaniu stałych cen większości materiałów, części, ogumienia i paliw oraz dzięki niskim kosztom eksploatacyjnym nowego taboru autobusowego. Niewielkimi nakładami wyposażono stację obsługi i poprawiono warunki pracy. Sprzedaż biletów na liniach podmiejskich powierzono kierowcom, którzy zastąpili w tej pracy konduktorów. Rozpoczęto starania o budowę nowego zaplecza. W tym celu zlecono wykonanie założeń techniczno-ekonomicznych.
W końcu 1965 r. zakład komunikacyjny w Mielcu posiadał 14 autobusów. Uruchomiono nową linię relacji Rynek (Mielec) – Chorzelów (wieś podmiejska) oraz zwiększono częstotliwość kursów na liniach miejskich nr „3” relacji Rynek – Osiedle przez ul. Żeromskiego.
W 1965 r. przewieziono 4 mln 494 tys. pasażerów.

Lata 1966 – 1971
Stopniowo następował rozwój zakładu. Liczba autobusów wzrosła do 20. Trasę linii nr „5” wydłużono poza granice miasta do Rzochowa, połączono z odcinkiem obsługiwanym przez linię podmiejską nr „6” Mielec-Chorzelów Piekarnia, a następnie zorganizowano dojazd do Tuszowa Narodowego.
W styczniu 1969r. na skutek pożaru spłonęła część pomieszczeń warsztatowych wraz z magazynem. Obiekty odbudowano i powiększono o pomieszczenie biurowe i socjalne.

W 1971r. zakład MKS posiadał 20 autobusów, a zatrudnienie wynosiło 66 osób. Na podstawie umowy w 1971r. przekazano sprzedaż biletów do przedsiębiorstwa „Ruch”. W autobusach zainstalowano kasowniki typu „KRAK”, a konduktorów przekwalifikowano na kontrolerów.

W latach 1967–1971 nastąpił znaczny wzrost cen materiałów, paliw, części zmiennych. Pogorszyło się zaopatrzenie i wystąpiły poważne braki ogumienia i części zamiennych.
Przewieziono 6 mln 270 tys. pasażerów.

Lata 1972 – 1975
W tym czasie miejska komunikacja w Mielcu rozwijała się bardzo dynamicznie. Przejechano wówczas 1 mln 950 tys. kilometrów. W 1975r. tabor zakładu MKS podwojono do 40 autobusów. Powstały nowe linie podmiejskie do Smoczki, Trzciany–Czermina, Złotnik–Chrząstowa, Młodochowa, Książnic-Kiełkowa, Trześni-Ławnicy, Wadowic Dolnych, Przecławia, Borowej. Wprowadzono kolejne linie w Mielcu: nr „7” Rynek – ODJ – WSK oraz nr „14” Stadion (basen) – Rynek. Z kolei linię nr „3” wydłużono do stadionu sportowego Stali Mielec.

W 1974 roku oddano do eksploatacji nową zajezdnię MKS. W związku z tym radykalnie poprawiły się warunki pracy wszystkich pracowników zakładu. Stacja obsługi została wyposażona w niezbędne urządzenia i narzędzia, autobusy można było czyścić w myjni mechanicznej i parkować na utwardzonym terenie.
Zatrudnienie w MKS wyniosło 112 pracowników i 12 uczniów.

Lata 1976 – 1981
W 1981r. tabor wzrósł do 50 autobusów, ale równocześnie wskutek wielkich trudności zaopatrzeniowych, jakie występowały w całym kraju, zakład MKS borykał się z brakiem ogumienia, akumulatorów i części zamiennych. Z tychże powodów zakład zmuszony był do prowadzenia nieracjonalnej gospodarki eksploatacyjno-remontowej. Brak ogumienia i akumulatorów powodował wyłączanie z eksploatacji po kilkanaście autobusów dziennie. Dekompletowano je w bazie, aby można było przygotować pojazdy technicznie sprawne i włączać do obsługi linii komunikacyjnych.
Ta sytuacja zmusiła zakład MKS do likwidacji części linii podmiejskich z Mielca do Wadowic, Młodochowa, Rzemienia i Borowej oraz powodowała skracanie tras i zmniejszanie liczby kursów na pozostałych liniach. W samym Mielcu ograniczono kursy w godzinach między szczytami ruchu. Jednocześnie w związku z szybką budową i zasiedlaniem dużego osiedla Lotników uruchomiono nowe linie MKS, tak że we wrześniu 1978r. rozpoczęły jazdę autobusy linii „18”, w lutym 1981 r. wprowadzono „KOŁO” i linię „19” relacji Rynek – osiedle Kopernika.

Lata 1982 – 1990
W tym okresie nastąpiło znaczące zwiększenie i unowocześnienie taboru autobusowego. Zakład otrzymał 64 nowe autobusy, w tym 24 przystosowane do jednorazowego przewozu dużej liczby pasażerów. Równocześnie z eksploatacji wyłączono 49 autobusów wyeksploatowanych, w tym 9 wielkopojemnych.
Systemem zleconym przeprowadzano remont kapitalny średnio na 4 autobusach rocznie. Uruchomiono nowe linie miejskie, a mianowicie:
Nr 17 relacji WSK – ul. Traugutta PGO,
Nr 20 na trasie Rynek – ul. Metalowców – ul. Długa – osiedle Szafera,
Nr 16 na trasie Rynek – osiedle Lotników – dworzec PKP-PKS – ODJ – stadion,
Nr 26 relacji WSK – ul. Racławicka,
Nr 28 relacji Rynek – Smoczka ul. Gajowa,
Nr 21 relacji Rynek – WSK przez ul. Wolności i Partyzantów,
Nr 14 relacji Rynek – Cmentarz Komunalny.
W 1990 r. na skutek odmowy dofinansowania działalności MKS Mielec przez gminę Czermin, zlikwidowano linię nr „9” na trasie Mielec – Trzciana – Czermin.
W zakładzie oddano do użytku nowo wybudowaną halę napraw taboru komunikacyjnego. Dzięki temu uzyskano dodatkowe 4 stanowiska obsługowo-naprawcze autobusów wielkopojemnych, pomieszczenia na akumulatorownię i stanowisko naprawcze podzespołów elektrycznych. W hali urządzono stację diagnostyczną, przystosowaną do dokonywania przeglądów technicznych własnego taboru oraz prowadzenia otwartych usług tego rodzaju dla pojazdów powyżej 3,5 tony, ciągników i przyczep.
Zatrudnienie w MKS wynosiło 172 pracowników, w tym 22 osoby na stanowiskach nierobotniczych.

Lata 1991 - 1995
Zasadnicze zmiany w działalności przedsiębiorstwa nastąpiły w roku 1991, po uprzednich zmianach systemu politycznego i gospodarczego kraju. Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 13 lutego 1991r. w ramach restrukturyzacji MPGK, na bazie dotychczasowego zakładu MKS powołano Przedsiębiorstwo MKS, które działało w formie zakładu budżetowego. W tym czasie ta forma organizacyjna była w pełni uzasadniona.
Od chwili przekształcenia zakładu w przedsiębiorstwo, załoga w pełni poczuła się gospodarzem na własnym podwórku. Wiele zrobiono w zakresie poprawy organizacji pracy, gospodarności, estetyki, kultury obsługi pasażera, punktualności jazdy, jakości wykonywanych napraw i obsług. W latach 1991–1995 zakupiono tylko 8 autobusów, a zlikwidowano 11. Mimo znacznego ograniczenia zakupów nowego taboru uruchomiono trzy nowe linie podmiejskie i jedną miejską („29”). Jednakże zlikwidowano dwie linie miejskie – „7” i „16”.
W latach 1991-1995 w znacznym stopniu doposażono stację obsługi w niezbędny sprzęt, maszyny i urządzenia, co pozwoliło na poszerzenie asortymentu i zakresu regeneracji części i podzespołów, wykonywanie we własnym zakresie remontów kapitalnych całych jednostek i ich zespołów, co przynosi korzystne efekty ekonomiczne.
W ramach porozumienia zawartego między Zarządem Miasta a firmą „R&G” przejmującą część wierzytelności miasta wobec WSK za niezapłacone podatki w latach 1991-1992, ta znana w kraju mielecka firma wyposażyła tabor autobusowy w autokomputery oraz doposażyła przedsiębiorstwo MKS w sprzęt komputerowy, oprogramowanie i instalację sieci komputerowej. Tym samym Miejska Komunikacja Samochodowa w Mielcu stała się w 1993 r. pierwszym w kraju przedsiębiorstwem komunikacyjnym posiadającym komputerowy system zarządzania.
System pozwala uzyskiwać niezbędne informacje techniczno-eksploatacyjne podczas obsługi linii komunikacyjnych i przyczynia się do efektywnego wykorzystania taboru, właściwej i punktualnej obsługi pasażerów. Dzięki skomputeryzowaniu mieleckiej komunikacji publicznej zmniejszeniu uległy przejazdy bezbiletowe, a tym samym MKS może osiągać lepsze wyniki ekonomiczne.
Mimo zwiększonego zakresu zadań (remonty kapitalne) zatrudnienie w 1995r. i dalszych latach utrzymuje się na poziomie roku 1991.

Lata 1995 - 2000
W wyniku dalszych przekształceń, od dnia 1 grudnia 1996r. przedsiębiorstwo działające jako zakład budżetowy zostało przekształcone w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i 27.11.1996r. wpisane do Rejestru Handlowego Dział B nr 1628 Sądu Rejonowego w Rzeszowie – Wydział Gospodarczy. W okresie od 1 grudnia 1996r. do 31 grudnia 1999r. przedsiębiorstwo zakupiło cztery autobusy niskopodłogowe Jelcz 121 MB i autobus niskopodłogowy Neoplan. Pojazdy są wyposażone w silniki Mercedesa oraz automatyczne skrzynie biegów. Także kolejne dwa autobusy Autosan A110M jeżdżą z silnikiem Mercedes i mają automatyczną skrzynią biegów, a trzy autobusy małopojemne Autosan-Melon z silnikami Perkinsa. Wszystkie zakupione autobusy wyposażone są w urządzenia głośnomówiące, autokomputery i kasowniki elektroniczne oraz tablice świetlne.
Zakupiono w tym czasie również pogotowie techniczno-ratownicze na podwoziu Jelcza, dokonano dalszej modernizacji stanowisk obsługowo-naprawczych, w tym stanowisko do naprawy i wymiany ogumienia dętkowego i bezdętkowego wszystkich rozmiarów, wyposażając je w nowoczesne urządzenia.
Sytuacja ekonomiczno-finansowa jest stosunkowo dobra, a płynność finansowa zapewniona. Wartość majątku firmy w każdym roku ulega wzrostowi.

Lata 2001-2005
W tym okresie swoją długoletnią pracę na stanowisku Prezesa Zarządu zakończył Stanisław Kuśnierz kierujący firmą przez ponad 40 lat tj. do 27.06.2002 r. Obowiązki dotychczasowego prezesa przejął Edward Krupiński zajmując stanowisko Członka Zarządu. W roku 2003 zawarte zostały odrębne porozumienia o wspólnej realizacji komunikacji miejskiej z Gminą Mielec, Borowa, Tuszów Narodowy oraz Przecław. Ponadto Starosta Powiatu Mieleckiego dnia 20.03.2003 r. udzielił Spółce licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego ważnej na terenie całego kraju na okres 50 lat. Poza wymienioną licencją spółka uzyskała również Certyfikat ITS dopuszczający stacje kontroli pojazdów do wykonywania badań technicznych pojazdów samochodowych powyżej 3,5 t, autobusów, ciągników oraz przyczep. W ramach działalności inwestycyjnych Spółka zakupiła 2 nowe autobusy niskopodłogowe marki Solaris Urbino 12 oraz jeden - 10-metrowy autobus marki Jelcz M101I. W tym też czasie zakupiono samochód ciężarowy KIA który służy do obsługi infrastruktury komunikacyjnej tj. do obsługi przystanków, dowozu części, elementów oraz innych środków niezbędnych do sprawnego funkcjonowania komunikacji miejskiej. W ramach przyjęcia pod koniec tego okresu nowego kierunku działania w aspekcie ekologicznym w 2005 r. spółka wprowadziła do eksploatacji zmodernizowany autobus marki Jelcz 110M zasilany ekologicznym paliwem tj. gazem ziemnym CNG. Rok 2005 zakończył się bardzo niekorzystnym wynikiem finansowym, co spowodowało konieczność znacznej redukcji kosztów, a szczególnie kosztów osobowych w latach następnych.

Lata 2006-2009
Rok 2006 był rokiem, w którym zostało zapoczątkowanych wiele zmian restrukturyzacyjnych, mających na celu zmianę wizerunku spółki, sprawniejszą organizację, redukcję kosztów i zwiększenie przychodów.
W 2006 roku nastąpiła zmiana na stanowisku Zarządu spółki. Z dniem 1.04.2006 na członka zarządu Rada Nadzorcza powołała p. Ewę Garncarz, a od 16.06.2008 r. powierzając jej funkcje Prezesa Zarządu.
Ważnym zadaniem zarządu było dokonanie zmian organizacyjnych spółki. Przeprowadzona analiza dotychczasowej organizacji spółki wykazała konieczność jej usprawnienia, dostosowując ją do znacznie zmienionych na przestrzeni ostatnich 10 lat uwarunkowań w jakich przyszło jej działać. Obowiązujący od 1.01.1997 r. regulamin organizacyjny został zastąpiony nowym. Najważniejszą zmianą było wprowadzenie do schematu organizacyjnego nowego stanowiska ds. marketingu bezpośrednio podległego dyrektorowi spółki.
Istotnym znaczeniem było poszerzenie rynku przewozowego o nowe obszary tj. objęcie komunikacją miejską Gminy Przecław – poprzez wydłużenie linii nr 15 do Przecławia oraz Gminy Gawłuszowice – poprzez wydłużenie linii 8 do Brzyścia, a w kolejnym okresie do Młodochowa.
Formułując perspektywiczne cele działania Zarząd potwierdził obrany kierunek jej rozwoju w aspekcie ekologicznym, czyli stworzenie komunikacji przyjaznej dla środowiska, podejmując działania inwestycyjne pod kątem wprowadzenia alternatywnego paliwa przyjaznego dla środowiska i wszystkich mieszkańców miasta. Wynikiem przyjętych założeń był zakup 4 autobusów zasilanych gazem ziemnym CNG oraz modernizacja 2 autobusów polegająca na dostosowaniu ich do zasilania najbardziej ekologicznym paliwem jakim jest gaz ziemny CNG.
Kolejne istotne wydarzenia tego okresu to wdrożenie systemu sprzedaży biletu okresowego w oparciu o elektroniczną kartę bezstykową od dnia 1.01.2008 r. zastępując tradycyjne dotychczas używane papierowe legitymacje na bilety okresowe, które zostały całkowicie wycofane z użytkowania z dniem 1.02.2008r. Wraz z wprowadzeniem karty miejskiej opracowana została nowa taryfa opłat oraz promocyjny system sprzedaży biletów okresowych. Głównym założeniem tych działań było podniesienie jakości i atrakcyjności świadczonych usług oraz odejście od sztywnego systemu ustalania cen biletów okresowych poprzez ich uelastycznienie czyli wprowadzenie nowych, niższych opłat za korzystanie z przejazdów w komunikacji miejskiej.