Wszystko,wszędzie,zawsze.

ik2952 · Wysłany: 10/11/2009 20:28 Temat postu: PKS Ostrołęka

Stan taboru PKS Ostrołęka wg. stanu na dzień 10 listopada 2009 roku:

Autosan A1010T - 6 sztuk
Autosan A1012T - 2 sztuki
Autosan H10-10 - 14 sztuk
Autosan H10-11 - 10 sztuk
Autosan H10-12 - 1 sztuka
Autosan H6-10/53 - 2 sztuki
Autosan H9-20/21 - 58 sztuk
Autosan H9-35 - 12 sztuk
DAB 7/12-1200L - 2 sztuki
Zemun IK160 - 1 sztuka
Scania Irizar Century - 2 sztuki
Jelcz T081MB - 1 sztuka
Jelcz T120 - 2 sztuki
MAN UL292 - 6 sztuk
Mercedes Sprinter - 1 sztuka
Otoyol M29.120 - 2 sztuki
Scania K92 - 1 sztuka
Setra S215 HR/UL - 2 sztuki
Solbus C9,5 - 8 sztuk
Solbus LH9,5 - 5 sztuk
Solbus ST10 - 3 sztuki
Solbus ST11 - 2 sztuki
Volvo 7450 - 1 sztuka
Volvo 8700 - 1 sztuka
Volvo 9700 - 2 sztuki
Volvo B10M - 15 sztuk
Volvo B10R - 1 sztuka
Volvo B12-500 - 1 sztuka
Volvo B9M - 1 sztuka

Łącznie 165 wozów liniowych.

MIKI · Wysłany: 10/11/2009 21:23 Temat postu:

Krótka historia PKS
POLSKA

W prawie sześćdziesięcioletniej historii PKS, czyli Państwowej Komunikacji Samochodowej lub później Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej, która przechodziła wiele przeobrażeń wyróżniamy kilka ważniejszych dat:

1946 - podpisano Dekret o utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego „Państwowa Komunikacja Samochodowa”.

1951 - powołano Centralny Zarząd Państwowej Komunikacji Samochodowej.

1960 - utworzenie 17 wojewódzkich przedsiębiorstw Państwowej Komunikacji Samochodowej oraz powołano Zjednoczenie Państwowej Komunikacji Samochodowej.

1983 - utworzono „Krajową Państwową Komunikację Samochodową”.
Do 1990 r. Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej były podległe Ministrowi Transportu i Gospodarki Morskiej. W 1989 r. przewiozło 2,5 mld pasażerów. Dysponowało 421 dworcami i 65 236 przystankami. Według szacunków w 1998 r. przedsiębiorstwa PKS przewiozły ok. 1,2 mld pasażerów.

1990 - powołuje się samodzielne przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej. Premier Tadeusz Mazowiecki podpisał zarządzenie o podziale wielozakładowych przedsiębiorstw PKS. Z ich oddziałów utworzono 167 przedsiębiorstw zajmujących się przewozami pasażerskimi lub pasażerskimi i towarowymi.

Dziś funkcjonują 174 przedsiębiorstwa PKS. Wśród najlepiej prosperujących są:
m.in. PKS Ostrołęka. Najwyższe wyniki przedsiębiorstwa PKS osiągnęły w latach 1993-94. Ich średnią rentowność wyniosła ponad 6 proc. Możliwe to było głównie dzięki obniżeniu kosztów. Dyrektorzy PKS zaczęli je restrukturyzować. W lipcu 1990 r. we wszystkich przedsiębiorstwach PKS było zatrudnionych prawie 100 tys. osób, w lipcu 1994 zaś 62 tys. osób. Obecnie PKS-y podlegają wojewodom.

PKS OSTROŁĘKA

Przedsiębiorstwo pod ówczesną nazwą „Państwowej Komunikacji Samochodowej” w Ostrołęce posiada ponad 50-letnią tradycję.
Powstało 21 czerwca 1951 roku.
W początkowym okresie działało jako: „Państwowa Komunikacja Samochodowa Oddział Mława Ekspozytura w Ostrołęce”
Od 1957 roku zaczęło działać jako: „Państwowa Komunikacja Samochodowa w Warszawie Oddział w Ostrołęce”. W okresie od 1957 do 1976 rozwój Oddziału był bardzo prężny, gdyż w tym okresie od podstaw utworzono zaplecze własnej działalności tzn. od podstaw wybudowano budynki użyteczności publicznej tzn. dworce autobusowe, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania tego typu przedsiębiorstwa oraz dla zapewnienia właściwej obsługi pasażerów. Stworzono odpowiednie warunki pracy dla pracowników poprzez wybudowanie od podstaw wszystkich obiektów zaplecza technicznego, jakimi są zajezdnie autobusowe wraz z warsztatami naprawczymi, budynkami administracyjnymi i budynkami socjalnymi.
W 1975 roku wprowadzono w Polsce nowy podział administracyjny. Nowych 49 województw zastąpiło starych 16 oraz zlikwidowane zostały powiaty. W związku z tym podziałem od 1976 roku PKS w Ostrołęce przeszedł pod Centralną Dyrekcję w Białymstoku i działał pod nazwą: „Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Białymstoku oddział Towarowo-Osobowy w Ostrołęce”.
W 1983 roku Minister Transportu tworzy nowe Dyrekcje o randze „Krajowej” a PKS w Ostrołęce nazywa się teraz: „Krajowa Państwowa Komunikacja Samochodowa w Białymstoku oddział Towarowo-Osobowy w Ostrołęce”.
Przełomem w działalności Przedsiębiorstwa PKS były przemiany roku 1989 w wyniku decyzji Premiera Rządu Tadeusza Mazowieckiego zlikwidowano Dyrekcję Generalną PKS w Warszawie oraz Dyrekcje Okręgowe, natomiast wszystkie oddziały (174) uzyskały osobowość prawną i stały się odrębnymi jednostkami. Tak, więc od 1 lipca 1990 roku „Przedsiębiorstwo Państwowej Komunikacji Samochodowej w Ostrołęce” działało jako samodzielny podmiot gospodarczy wraz z dwoma placówkami terenowymi w Ostrowi Mazowieckiej i Wyszkowie.
W 1997 roku w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej powstał projekt restrukturyzacji PKS. Żadne spośród 174 PKS nie było jednak zainteresowane wprowadzeniem reform. W 1998 roku dwa przedsiębiorstwa PKS były pod zarządem komisarycznym, a w trzynastu (w tym PKS Ostrołęka) prowadzono przygotowanie naprawcze.
1 stycznia 1999 r. weszła w życie reforma administracyjna, wprowadzająca zasadniczy trójstopniowy podział terytorialny państwa: 16 województw, 308 powiatów, 2489 gmin, zmienia ona także przynależność terytorialną PKS. Po 23 latach pod Kierownictwem Białegostoku wraca do Warszawy w województwie mazowieckim a jego organem założycielskim jest Wojewoda.
Od 1 lutego 2004 roku zostaje poddane restrukturyzacji i przekształcone w Spółkę Akcyjną z jedynym udziałowcem, jakim jest Skarb Państwa. Działa obecnie pod nazwą „Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Ostrołęce Spółka Akcyjna”. W skład firmy wchodzą nadal placówki w Ostrowi Mazowieckiej i Wyszkowie.

Krótka historia autobusu

Historia autobusu zaczyna się w roku 1823, kiedy angielski wynalazca Goldsworthy Gurney skonstruował samochód o napędzie parowym odpowiadający wielkością współczesnemu mikrobusowi. Przez kilka miesięcy w roku 1831 pojazd ten obsługiwał 15-kilometrową trasę pomiędzy Gloucester a Cheltenham. Dopiero jednak wynalezienie w 1883 roku szybkobieżnego silnika benzynowego przez niemieckiego konstruktora Gottlieba Daimlera umożliwiło masową produkcję pojazdów samochodowych. Następnym krokiem było skonstruowanie przez niemieckiego inżyniera Rudolfa Diesla w roku 1897 wysokoprężnego silnika spalinowego. Znalazł on zastosowanie również jako napęd autobusów. Paliwo stanowił olej napędowy zapłon następował samoczynnie wskutek silnego podwyższenia w cylindrze tłoka temperatury powietrza w wyniku jego sprężania. Początkowo był to silnik dwusuwowy, z czasem zamieniony na czterosuwowy. Wysoka temperatura powstająca podczas pracy wymagała odpowiedniego systemu chłodzenia. Powszechnie stosuje się dwa rodzaje chłodnic: wodną i pneumatyczną, wykorzystując strumień powietrza. Większość współczesnych silników autobusowych jest ponadto wyposażona w sprężarki umożliwiające doładowanie ich powietrzem w celu uzyskania większej mocy. Głównym producentem autobusów była początkowo niemiecka firma Daimler-Benz, powstała w 1926 roku. Produkcja autobusów rozwinęła się również bardzo szybko w Stanach Zjednoczonych, gdzie wielkie odległości uczyniły zeń podstawowy środek komunikacji dalekobieżnej. Największym amerykańskim producentem tych pojazdów stał się istniejący od 1916 roku koncern General Motors Corporation z siedzibą w Detroit. Później na rynku producentów pojawiły się także inne firmy, jak choćby Navi Star International, specjalizująca się właśnie w autobusach komunikacji dalekobieżnej. Potrzeby wygodnego podróżowania sprawiły, że już przed II wojna światową pojawiły się różne klasy autobusów. Najmniejsze, zwane mikrobusami, służą do przewozu niewielkiej liczby pasażerów. Według współczesnych polskich norm prawnych za autobus uznaje się pojazd, który może pomieścić, co najmniej 9 pasażerów. Inny typ to autobus miejski przeznaczony wyłącznie do przewozu pasażerów w obrębie danej aglomeracji. Stąd w jego wnętrzu oprócz miejsc siedzących znajdują się miejsca stojące, co umożliwia transport większej liczby ludzi. Ma to ogromne znaczenie w godzinach szczytu, kiedy większość mieszkańców miasta śpieszy się do zakładów pracy, szkół bądź urzędów albo powraca z tych miejsc do domów. Wreszcie trzeci typ- autobusy turystyczne, wyłącznie z miejscami do siedzenia, które przewożą pasażerów do innych miast. Ponieważ podróż trwa najczęściej kilka godzin, autobusy te muszą zapewniać minimum komfortu. Do komunikacji międzynarodowej używa się luksusowych autokarów wyposażonych w toalety, barek, video, itp. Fotele w autokarach mają najczęściej odchylane oparcia, co umożliwia podróżnym sen w czasie jazdy. Często są to dwupoziomowe kolosy przemierzające po parę tysięcy kilometrów w ciągu jednego kursu. Co ciekawe, niektóre europejskie metropolie, jak Londyn czy Berlin, wprowadziły dwupoziomowe autobusy w obrębie miast. Wydaje się to rozsądne z ekonomicznego punktu widzenia. Ponadto mniejszy tłok w takich autobusach sprawia, że mieszkańcy mniej utyskują na codzienne zmagania z komunikacją. Rozwój komunikacji autobusowej zależy oczywiście od sieci dróg i autostrad. Najdłuższą sieć drogową mają Stany Zjednoczone i one też dysponują największym taborem autobusowym, skupiającym 10 % ogólnej liczby autobusów i autokarów na świecie. Na drugim miejscu znajduje się największy eksporter aut na świecie – Japonia, która zdecydowanie preferuje metro i szybką kolej dalekobieżną. W Polsce miejska komunikacja autobusowa funkcjonuje w ponad 150 miastach, z czego większość jest na ¦ląsku. W ostatnich latach rozwinęła się u nas komunikacja międzynarodowa i obecnie dysponujemy przeszło 170 połączeniami z większością krajów Europy.

Ważniejsze wydarzenia:
1823 - Goldsworthy Gurney konstruuje parowy prototyp autobusu.
1883 - Gottlieb Daimler przy pomocy Wilhelma Maybacha opracowuje szybkobieżny benzynowy silnik spalinowy.
1890 - Daimler zakłada przedsiębiorstwo Daimler-motoren-Gesellschaft produkujące autobusy.
1916 - W Detroit powstaje General Motors Corporation, koncern, który produkuje autobusy.
1926 - z fuzji zakładów Daimlera z fabryką Benza zostaje utworzony koncern Daimler-Benz A.G.
lata 60 - w miastach króluje niepodzielnie autobus, w niektórych krajach odgrywa on także pierwszoplanową rolę w komunikacji dalekobieżnej.

Wrzesień 2004